Tabs: Blog | About Me |

Τρίτη, Μαΐου 23

"Θες να κάνουμε σχέση?"

Θες να κάνουμε σχέση?
Το ακούω συχνά στο ραδιόφωνο και σκέφτομαι ότι κάθε εποχή έχει τα σουξέ της…
Θυμάμαι το "πάμε για καφέ" και την κλασσική απάντηση "καφέ το λένε τώρα?"
Ε .. Ναι τότε το λέγαμε καφέ.. Κι εδώ που τα λέμε είχε τη γλύκα του.
Οι σημερινοί πιτσιρικάδες … αγαπημένα θύματα του έρωτος .. αγνοούν δυστυχώς την γλύκα της αναμονής.


Νοιώθω συχνά τυχερή που ανήκω σε μιά γενιά που χρειαζόταν τα πάρτυ του Σαββατοκύριακου για να σφιχταγκαλιαστεί και να φλερτάρει.
Θυμάμαι τα «μπλούζ της άγριας νιότης» σε σαλόνια συγγενικών σπιτιών. Τότε που ο δίσκος έπαιζε και μαζί του «έπαιζαν» και τα μάτια μας.
Και όλο και κάποια θεία έμπαινε για να βεβαιωθεί ότι τα φώτα ανάβουν επαρκώς και φωτίζουν δεόντως τα πρόσωπά μας αλλά κυρίως τα … χέρια μας.
Γιατί το ξεκίνημα ενός μπλουζ σε εκείνα τα πάρτυ δεν ήταν απλώς ένας χορός, ήταν μιά ερωτική ιεροτελεστία που λαχταρούσαμε να χωρέσει όσα περισσότερα επέτρεπε η εποχή.
Ένα κλίκ παραπάνω έντασης στο αγκάλιασμα, ένα απαλό φιλί στο λαιμό, αγχωμένοι ψίθυροι στο αυτί (που συχνά δεν ήξερες καν τι έλεγαν) και μετά … κατ’ ευθείαν στο μπαλκόνι. Βερμούτ στο χέρι, τσιγάρο στα κλεφτά, ύφος όσο πιο μοιραίο γίνεται, κολλητό τζήν, η μπλούζα με κονκάρδες rock απαραιτήτως και η ψυχή να .. πετάει.
Πρώτες αναγνωριστικές συζητήσεις: Σε ποιό σχολείο πας? Σ’ αρέσουν οι Scorpions? Θα παίξουμε μπουκάλα μετα?
Και ερχόταν κι η ώρα για τη μπουκάλα. Τα φώτα … χαμήλωναν όσο μπορούσαν. Το μαγικό αντικείμενο στη μέση και όλοι γύρω σαν ινδιάνοι έτοιμοι για ιεροτελεστία. Να καρφώνουμε τη μπουκάλα με το βλέμμα λες και θα την κατευθύναμε ακριβώς εκεί που λαχταρούσαμε. Άλλωστε οι ευκαιρίες ήταν λίγες. Κι η μπουκάλα -μέρος μιας σκοτεινής συνωμοσίας- να μην κάνει σχεδόν ποτέ τα χατήρια μας.
Και μετα 'θάρρος ή αλήθεια' . Άλλη μία ευκαιρία στα απωθημένα μας. Να ρωτήσουμε, να μάθουμε, να δοκιμάσουμε. Και τελικά πάντα να γυρίσουμε σπίτι λιγότερο σοφοί αλλά περισσότερο ενθουσιασμένοι.
Τότε δεν μιλούσε κανείς για σχέση. Οι επιθυμίες περιορίζονταν στον καφέ, στο μπλουζ, άντε και κάποτε σε εκείνο το πολύ ξενέρωτο "θέλεις να τα φτιάξουμε?".
Κι όμως είχε κι αυτό ένα σφίξιμο στο στομάχι αν το λεγε ο σωστός άνθρωπος. Συνήθως όμως δεν ήταν καν ο σωστός και ακολουθούσε χυλόπιτα ή απάντηση τύπου "άσε, λέω να τα πάρουμε έτοιμα".
Αλλά κι αν ακόμη "τα φτιάχναμε" οι έρωτες κουβαλούσαν πολύ ντροπή και ακόμη περισσότερες επιθυμίες. Η παρθενιά -το μέγα οχυρό της αντίστασης- και τελικά πολιορκητές και πολιορκούμενοι έμεναν με την ίδια δίψα.
Κάθε φορά που ακούω αυτό το "θες να κάνουμε σχέση" σκέφτομαι πόσο άλλαξαν οι καιροί.
Τώρα τα προφυλακτικά στα δίνουν από το Μαιευτήριο, τα μπλουζ δεν τα χορεύει κανείς πια κι η μπουκάλα ξεχάστηκε. Τα προσχήματα ξεχάστηκαν. Μπορεί να ‘ναι καλύτερα. Μεγαλύτερη ευθύτητα και πιο … χορτάτα πράγματα, δε λέω. Αλλά είχαν και εκείνες οι εποχές τη γλύκα τους. Μιά προσμονή και μια επιθυμία που στις μέρες μας χάθηκε.
Άσε που κάθε φορά που τον ακούω να ρωτάει χαρούμενα "θες να κάνουμε σχέση?" μου ‘ρχεται αυθόρμητα να του πω "όχι ρε, δεν κάνω σχέση μαζί σου. Μου τη δίνει που το λες έτσι ξενέρωτα".

.

Ετικέτες

buzz it!


Permalink για το ""Θες να κάνουμε σχέση?""

9 Comments:

Blogger Λύσιππος said...

Που το θυμήθηκες το βερμούτ;;;;;

7:18 μ.μ.  
Blogger Godot said...

kai kala kaneis!!!
astodialo xarika pou to diavasa auto twra alla ta pira kiolas.

7:32 μ.μ.  
Blogger Godot said...

kai den thelw na xanakousw auto to tradoudi. Pote. Mou.
diediedie

7:33 μ.μ.  
Blogger Nada said...

«Μπλουζ» , βερμούτ και μπουκάλα... τι μας θύμισες τώρα!

«Μπλουζ»: Καμιά σχέση με το μουσικό ιδίωμα που φέρει την αυθεντική ονομασία. Slow τραγουδάκια για σφιχταγκάλιασμα (ευκαιρία για εμάς τους έφηβους καβλιάρηδες να νιώσουμε τα άρτι ξεπεταχθέντα στήθη των συνομηλίκων κοριτσιών και να βάλουμε κολώνια...)
Τελικά, τα πράγματα κατέληγαν με τα κοριτσάκια στον ένα καναπέ, τα αγοράκια στον απέναντι και στη μέση τα τυροπιτάκια και τα μπουρεκάκια!

Άσε, αυτό το βερμούτ... η πρώτη μου καταστροφή... όσο για την μπουκάλα... και μη χειρότερα!!!

...με έστειλες πίσω στα χρόνια της αθωότητας...

7:48 μ.μ.  
Blogger Nada said...

Εμείς βέβαια δεν χρησιμοποιούσαμε το politically correct «θέλεις να κάνουμε σχέση;». Αντ' αυτού, το πολύ πιο ξενέρωτο «θέλεις να τα φτιάξουμε;»

7:50 μ.μ.  
Blogger oistros said...

Λύσιππε
είχα στο νου μου το μαρτίνι ή το Ceizano.
Godot
αρκεί που σου βγαλε θυμό. Εμένα πάλι μόνο αναμνήσεις.
nada
δεν ξέρω αν είναι correct αλλά προτιμούσα την εποχή που τα φτιάχναμε. Κι ας ήταν και τα μπουρεκάκια στη μέση.

2:01 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Και άντε και σου απαντά ναι σε αυτή την σαχλή ερώτηση. Τι ρωτάς μετά; "Θες να σου δώσω ένα φιλί; Θες να σου βάλω χέρι;" Χασμουρητό και στο χαμούρεμα δηλαδή...
Στην προσπάθεια των εφήβων να κολυμπήσουν βλέπεις πολύ σαχλά πράγματα, αλλά ας μην τους παρεξηγούμε. Στο κάτω-κάτω, πόσοι από μας θα άντεχαν να ξαναπεράσουν εφηβεία;
(Στην προσπάθεια των ραδιοφΟνικών παραγωγών όμως να πιάσουν τον παλμό της εποχής πρέπει να ρίξουμε το σχετικό φάσκελο!)

1:14 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Θέλω να κάνουμε σχέση αλλά χωρίς να έχουμε τίποτα μεταξύ μας

11:58 π.μ.  
Blogger anexel said...

ουάου

7:06 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home